Özdemir Asaf Şiirleri,

ÖZDEMİR ASAF: 1923 Ankara - 1881 İstanbul. Şair,sigortacı, çevirmen.
    



"yalnızlık paylaşılmaz,paylaşılırsa yalnızlık olmaz"
"ben sevmekten hic borclu cikmadim"
sen bana bakma,ben senin baktığın yönde olurum
"her insanin bir oykusu vardir ama her insanin bir siiri yoktur"
"ölümü düşünmek yenilmektir,sevmek ölümü yenmektir."
"kirli eller daha temiz,temiz elli kirli gönüllerden,ne dersiniz?
-----------------------------------
Jüri
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu,
Birinciliği beyaza verdiler.
------------------------------------------------
"ömür dediğin üç gündür
dün geldi geçti, yarın meçhuldür
o halde ömür dediğin
bir gündür, o da bugündür"
-------------------------------
gelirken ağlamıştın orası için,
bil giderken de ağlayacaksın,
burası için.
-----------------------------------
"bana senin için 'o mu' diye sordular
'o değil' dedim
anladılar"
---------------------------------
ölünceye kadar seni bekleyecekmiş,
sersem.
ben seni beklerken ölmem ki...
beklersem.
-----------------------

kendimi sileceksem, bilirim sende varim.
senin ben yarisiyla seni ben tamamlarim.
seni sende butunler, sana sende inanir;
seni sende siler, seni bende yazarim.

--------------------------

perspectif

senin içine girdigim zaman
disimda kaliyorsun.
senin disindan sana bakinca
icime sigmayorsun.
------------------------------------

dün sabaha karşı kendimle konuştum.
ben hep kendime çıkan bir yokuştum.
yokuşun başında bir düşman vardı.
onu vurmaya gittim kendimle vuruştum.
----------------------------------
son isteğin nedir?
sorusu,
çok, çok kolaydır,
ilk isteğin nedir?
sorusundan.
çünkü,
o soruyu
kimse kimseye soramadı,
korkusundan.
--------------------------------------------------
- ansızın -

ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
kendimi çoğalttıkça seni kuşatacağım,
her zamanda, her yerde sen bende yasadıkça
sen evreninde sana seni aratacağım. 
-------------------------------
kim o, deme boşuna...
benim, ben.
öyle bir ben ki gelen kapına;
başdan başa sen.
-----------------------------
adalet

insansız adalet olmaz
adaletsiz insan olur mu?
olur, olmaz olur mu!
ama, olmaz olsun
---------------------
"yalnız
aranan tek görgü tanığıdır
yargılanmasında
kendi davasının...

her duruşması ertelenir
kavgasının."
----------------------------------

bir adam

korku dağlarının yürekçisi,
ölüm denizlerinin kürekçisi;
öyle suskun oturuyor şişesinin başında,
içtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi,

onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
dinledikce susması, düşündükçe susması..
tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
-----------------------------------
mum alevi ile oynayan kedinin öyküsü

bir mum yanıyordu bir evin bir odasında.
o evde bir kedi vardı.
geceler indiğinde kendi havasında
mum yanar, kedi de oynardı.

mumun yandığı gecelerden birinde
kedi oyunlarına daldı.
oyun arayan gözlerinde
mumun alevi yandı,
baktı,
mumun titrek alevinde
oyuna çağıran bir hava vardı.

oyunlarını büyüten kedi büyüdü
kendi türünde çocukcasına,
döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
bir baktı, bir daha, bir daha baktı
mumun alevinin dalgalanmasına
uzandı bir el attı.
bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı...
ilk kez gördüğü mumun yakmasına
inanmayacaktı...
---------------------------------
herkes herkesi seviyor..
hepsi de baska türlü seviyor.
herkes herkesi sevmesin,gerek yok
adam azaldi, sevgi de elden gidiyor.

'bana sen haklisin diyorlar,
hayir hayir,ben çok hakliyim.' bilen biliyor.
bu yarisin disinda kalanlar,
adami sevgi, sevgiyi de adam ediyor 
-------------------------------------
"benim düşlerimin içinde
o uyumuyordu, biliyordum
ben ne bir uykusunda onun
ne bir düş'ünde bulundum
bulunsaydım
vururdum."
---------------------------
seni seyrederdim

saçların uçuşurdu rüzgardan.
yanından seni seyrederdim.
güneş yakardı,deniz yanardı..
sen konuşurdun,dinlerdim.

gülerdin..
susardın,düşünürdün.
benimle el-ele yürüdün..
yol biterdi.

görmezdim seni..
zaman yıl yıl geçerdi.
uzaktan,çok uzaklardan
seni seyrederdim

-----------------------------
seni saklayacağım inan
yazdıklarımda, çizdiklerimde
şarkılarımda, sözlerimde.

sen kalacaksın kimse bilmeyecek
ve kimseler görmeyecek seni,
yaşayacaksın gözlerimde.

sen göreceksin duyacaksın
parıldayan bir sevi sıcaklığı,
uyuyacak, uyanacaksın.

bakacaksın, benzemiyor
gelen günler geçenlere,
dalacaksın.

bir seviyi anlamak
bir yaşam harcamaktır,
harcayacaksın.

seni yaşayacağım, anlatılmaz,
yaşayacağım gözlerimde;
gözlerimde saklayacağım.

bir gün, tam anlatmaya...
bakacaksın,
gözlerimi kapayacağım...
anlayacaksın.
-------------------------------------
kalmak türküsü

daha gidilecek yerlerimiz var
şu sohbetini dinler gideriz
coştukça şarkılar, türküler, sazlar
rakı mı, şarap mı, içer gideriz

geçse de umudun baharı yazı
gözlerde kalıyor yaşanmış izi
kimseler kınamaz burada bizi
ne varsa hesabı öder gideriz

söyleyecek sözü olan anlatsın
isterse içine yalan da katsın
yeter ki kendinden, bizden söz etsin
yalanı doğruyu sezer gideriz

neler gördük neler bu güne kadar
daha gidilecek yerlerimiz var
bizi buralarda unutamazlar
kalacak bir türkü söyler gideriz

sevgiyle var olduk sevdik sevildik
kavgalara girdik öldük dirildik
bir anlam fırını icinde piştik
anlamlı güzeli sever gideriz.

-------------------------------------------
yalnızlığa övgü:

mutluluğun gözü kördür,
yalnızlık sağır.
ondandır biri tökezleyerek yürür,
oburu uykusunda bile bağırır.

mutluluk yalnız kendisini görür;
unutur bu yüzden ilkin kendisini.
yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,
boyuna bekler donsun diye sesini.

mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;
borçsuzluğuyla ovunur, ama kedisi doğurmaz.
yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;
boyuna kapısına döner, açan olmaz.

mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var...
her ikisinin de saksılarında çiçek.
biri hep başka bir renkle solar,
öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
-----------------------------------