Mihail Yuryeviç Lermontov : 1814-1841 :26 yaş
Mihail Yuryeviç Lermontov, Rus yazar ve şair.Puşkinin'den sonra Rus şiirinin ikinci büyüğüdür. ve onun gibi bir düello sonucunda yirmi altı yaşında ölen büyük rus yazar ve şairidir.Özgürlük temalı şiirler yazmıştır.Bu yüzden başı sık sık derde girmiştir.
Mihail Yuryeviç Lermontov, Rus yazar ve şair.Puşkinin'den sonra Rus şiirinin ikinci büyüğüdür. ve onun gibi bir düello sonucunda yirmi altı yaşında ölen büyük rus yazar ve şairidir.Özgürlük temalı şiirler yazmıştır.Bu yüzden başı sık sık derde girmiştir.
Gittiği bir kıyafet balosuna gelen arkadaşlarından birinin kafkasyalı dağ adamı olarak giyindiğini ve belinde kocaman bir kılıç taşıdığını gören ve bu arkadaşının yataktaki yetersizliği ile dedikoduların ortalıkta dolaştığını bilen şair, arkadaşıyla bundan dolayı dalga geçer. çevresindeki hanımları etkilemekle meşgul bu kişi çok gerilir ve şairi düelloya davet eder. düello zamanı geldiğinde şair, kendisine ateş etmekle etmemek arasında gidip gelen arkadaşının gözünün içine bakarak 'bu salakla mı uğraşıcam be' diyince, silah patlar, şair kanlar içerisinde yere yığılır.
"Çağımızın bir kahramanı" adlı kitabındaki Peçorin isimli karakter çok ünlüdür.
-----------------------------
“puşkin’in ölümü üzerine”
Şairin Ölümü
“…Ve sizler, kibirli çocukları
bilinen alçaklıkla ün salmış ataların!
Köle topuklarıyla çiğneyen yıkıntılarını
bahtın oyunuyla incinmiş soyların!
Özgürlük, defa ve şan cellatları!
Tahtın yanındaki açgözü yığın!
Susturun gerçeği ve yargıyı
gizlenin örtüsü altına yaslanın!
Fakat ey ahlaksızlar, tanrısal bir yargı
ve müthiş bir yargıç bekliyor sizleri!
O’nu kandıramaz altın şıkırtısı
O bilir önceden her şeyi.
O zaman boşa gidecek ama
kötülemeler, basvuracağınız!
Ve tüm kara kanınızla, şairin
haklı kanını yıkayamayacaksınız!..”
… ve vahşidir bu vadinin kavimleri …
onların tanrıları özgürlük,
yasaları savaştır…
orada düşman yok etmek suç değildir .
ama daha gerçeği intikamdır .
orada iyiliğe iyilikle,
kana kanla karşılık verilir…
ve nefrette aşk gibi ebedidir …
--------------------
YalnızlıkNe denli ürkünç, sürüklemek tek başına
Yaşamın ağır zincirlerini;
Neşe paylaşmaya hazır herkes,
Kimse paylaşmak istemez kederi.
Yalnızım burada göklerin çarı gibi;
Acılar yığılı yüreğimde,
Boyun eğerek yılların kadere,
Görüyorum, bir düş gibi geçişin.
Fakat yeniden geliyor yıllar;
Parıldayarak eski hayallerle;
Yalnız bir tabut görüyorum bekleyen
Öyleyse artık yaşamak neden?
Hiç kimse üzülmeyecek
Ve, eminim ki insanlar
Doğumumdan daha çok
Ölümüme sevinecek.
-------------------
hırsın gizli ızdırapları için,
gözyaşlarının acısı ve öpücüğün zehri için,
düşmanların intikamı, dostların iftirası için
bir çölde erittiğin ruhumun yangını için
hayatta aldanmış olduğum her şey için.
sadece öyle yap ki, bundan sonra
sana daha fazla minnet duymayayım."
-----------------------------
bir yer aç bu yabancıya, zümrüt rengi yaprakların arasında
ben çok fazla acaip ve gizemli hikayeler biliyorum."
---------------
"hayır ilgi beklemiyorum ben
hüzünlü sayıklamalarına ruhumun,
alışkınım el çekmeye isteklerimden
en uzak günlerinden beri çocukluğumun..."
hüzünlü sayıklamalarına ruhumun,
alışkınım el çekmeye isteklerimden
en uzak günlerinden beri çocukluğumun..."