Yavuz Bülent Bakiler Şiirleri

YAVUZ BÜLENT BAKİLER:  1936 Sivas - .......    Gazeteci, avukat ,müsteşar yardımcısı , Tv Programcısı ,İslamcı

   



-------------
ben anadoluyum...
yıllar yılı susuz kaldım, yıllar yılı aç...

şükrederek, kalktığım sofralarımda
ya soğan ekmek olur, yahut bulamaç.

hastalarım ölüm yataklarında
ne doktor yüzü gördüm, ne ilaç.

zaman zaman nankör çıktı büyütüp okuttuğum,
gölge vermedi çok kere diktiğim ağaç...

devlet denince hep vergi geldi aklıma
jandarma deyince kırbaç...

en gümrah ırmaklarım boşuna akıp gitti
üç beş adım ötesinde toprağım vardı kıraç.

gittim, yiğitçe döğüştüm gazâ meydanlarında
ne tak-ı zaferler istedim, ne taç...

savaşta çiğnetmedim hilâli düşmanlara
barışta düştü üstüme gölge gölge haç...

yolsuz, okulsuz köylerim, kasabalarım hâlâ
alın terine muhtaç...

ben anadoluyum, acılı, mahzun;
bende bitmez tükenmez dert kulaç kulaç.

-------------------------------
Bir Gün Baksam Ki Gelmişsin

Bir gün baksam ki gelmişsin...
Bir güvercin gibi yorgun uzaklardan yar.
Gözlerinde bir bitmez, bir tükenmez güzellik
Saçlarında ilkbahar...

Bir gün baksam ki gelmişsin...
Gülüşünde taze serin bir rüzgar
Ellerin yine eskisi kadar güzel
Çiçek açmış dokunduğun bütün kapılar...

Bir gün baksam ki gelmişsin...
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.

Bir gün baksam ki gelmişsin...
Ne yüzünde bir gölge, ne dilinde sitem var.
Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm
Benim olmuş dünyalar... 

--------------------------------------------------------------