Kumralım
Gönül bu elbette ister,
Görmek bir daha gözlerini.
Düşünmeden edemez ki,
Sensiz geçecek günleri.
Tadacaktır sonbaharda,
Yalnızlık kokan denizi.
Öpmeden duramaz ki,
Duvarda ki resmini.
Gönül, adın ile anarken,
Güzel olan her şeyi.
Söyle kumralım,
Benim adım neydi?