Boris Pesternak Şiirleri

(Rusya, 1890-1960)


   


Çağımızın en büyük şairlerinden biri sayılmaktadır. 1920'lerde Rus edebiyat çevrelerinde "şairlerin şairi" ünvanını alan sanatçı, SSCB'nin kültür politikasını yönetenlerle ile ters düşmüş ve şiirleri 1936'dean itibaren ülkesinde yasaklanmıştır. Doktor Jivago adlı romanı ile tüm dünyada tanınan sanatçı 1958 Nobel Edebiyat Ödülü'nü layık görülmüş, ödülü reddetmiştir.. Pasternak, 1958’de kazandığı Nobel Edebiyat Ödülü’nü, Rusya’daki tepkiler üzerine, reddetmek zorunda kalır.

Pasternak, eski şiirlerinin çoğunu eleştirir, “Mayakovski’ye benzememek, onun taklitçisi görünmemek için, kendimde onunla ortak ne buldumsa bastırmaya başladım, bana uygun düşmeyecek o kahramanca edayı ve gösteriş isteğini. Bundan ötürü de üslûbum daraldı ve arılaştı.” der

Korkulu Öykü


Her şey değişecek her şey
Asıl olana doğru, büyük olana,
çocukların uykusunu bölenler
Bağışlanmayacak asla.

Unutulmayacak, unutulur mu hiç
Şu minik yüzlere işlenmiş gam, tasa,
Düşman saldığı bu dehşeti
Ödeyecek bir gün mutlaka.

Gün gelecek yolu onun da
Tüyler ürpertici bir öyküden geçecek,
Alınacak yüzlerce yüzlerce defa
Yetimin, sakatın, dulun öcü.

Aklına getir bir o bombaları
O astığı astık dönem
O cinayetler, o yıkıntılar,
Hérode'un Bethléem'de yaptığı gibi.

Eli kulağında daha iyi bir çağın,
Değişecek her şey, besbelli,
Ama şu sakatlanmış küçükleri
Unutabilir mi insan unutabilir mi?
--------------------

ÖYLEDİR ÖYLE BAŞLAR

İnsan iki yaşında da öyle başlar işte
Ezgilerin karanlığına sıyrılır kucaklardan,
Cıvıl cıvıl cıvıldar, mırıldar bir süre,
Derken, üçüne doğru, sözler dökülür ağzından.

Öyledir işte, yavaşça başlarsın anlamaya,
...
Öyledir, öyle başlar yaşamak, dizelerle.