(1803-1873); Rus şair.Diplomat
Şair önce Puşkin'in dikkatini çekti, sonra Turgenyev'de büyük bir hayranlık uyandırdı ve 1850'ye doğru Nikolay Aleksiyeviç Nekrasov tarafından edebiyat dünyasına tanıtıldı.1854 yılında yayımlanan " poeziya f. i. tyutçeva"(f.i.tyutçev'in şiirleri) adlı şiir kitabı yoğun bir ilgiyle karşılandı ve büyük yankılar yarattı.nitekim Lev Tolstoy bile onun için " tyutçev bir dehadır, ulu bir ihtiyar- çocuktur o." demekten kendini alamadı.
Özellikle "lirik-filozof" bir şair olarak tanınır.
Son Aşk
Ah, nasıl da sevecen ve kör bir tutkuyla
Severiz son demlerinde ömrün…
Parlasın parlasın veda aydınlığı
Son aşkın, batan günün…
Yarı gök gölgeyle kaplandı
Sadece batıda bir ışık parçası,
Uzasın, uzasın bu büyülenmişlik
Ağır ol, ağır ol ey akşam ışığı.
Yürekte sevecenlik azalmıyor
Damarda kan azalsa da;
Sen hem mutluluk hem umutsuzluksun
Ey son aşk, son sevda!
Severiz son demlerinde ömrün…
Parlasın parlasın veda aydınlığı
Son aşkın, batan günün…
Yarı gök gölgeyle kaplandı
Sadece batıda bir ışık parçası,
Uzasın, uzasın bu büyülenmişlik
Ağır ol, ağır ol ey akşam ışığı.
Yürekte sevecenlik azalmıyor
Damarda kan azalsa da;
Sen hem mutluluk hem umutsuzluksun
Ey son aşk, son sevda!