Nızar Kabbani Şiirleri

1923-1998 .Suriyeli şair.Diplomat.İlk şiir kitabı 19 yaşında yayınlandı.

 
Şarkıcı nasıl söyler şarkısını,
Dudakları dikilmişken efendim?
Bir Arap şairi ölünce bugün
Kim dua eder O'na?
El öpmez benim şiirim
Doğrusu sultanlara düşer
Şiirimin ellerini öpmek
---
ZamanınTersine Uçmak

Hala kırkındasın
Genç
Şuh
Ve berraksın süt kadar
Göğüslerin
Yarışan atlar gibi
Zamanın tersine uçmakta hala
----
Dostlarım
Başkaldırmıyorsa,nedir ki şiir?
Azgınları ve azışları devirmiyorsa,nedir ki şiir?
Zamanda ve mekanda
Sarsıntı yapmıyorsa, nedir ki şiir?
Kisra Nuşirevan'ın başındaki tacı
Yere çalmıyorsa, nedir ki şiir?
---
Yatağımın kenarında oturuyor oğlum
Bir şiir okumamı istiyor benden
Gözümden bir damla yaş düşüyor yastığa
Korkuyla izliyor oğlum ve
"Ama baba diyor, bu gözyaşı, şiir değil!"
Ona diyorum ki:
Büyüdüğün zaman oğlum
Arap şiir kitaplarını okuyunca
Sözcükle gözyaşının kardeş olduğunu göreceksin
Ve Arap şiirinin yalnızca
Parmaklar arasından çıkan
Bir damla gözyaşı olduğunu...
---
Ey Kudüs, ey hüzünler şehri
Ey gözlerinden kocaman yaşlar akan
Kim durduracak düşmanları
Üzerine çullanan, ey dinlerin incisi
Kim silecek kanları duvarlarından
İncil’i kim kurtaracak
Kim kurtaracak Kur'an’ı
Kim kurtaracak Mesih’i kendisini öldürenlerden
İnsanlığı kim kurtaracak ---
Bir Kadın Yaratmakta Sufice Vehimler

Eğer sen hayatımda olmasaydın
Senin gibi bir kadın icad ederdim
Boyu uzun kılıç gibi
Gözleri berrak...
Tıpkı yaz göğü gibi
Yüzünü yapraklara resmederdim
Sesini yapraklara kazırdım
Göğüsünü Şam güvercinlerine benzetirdim
Ve denize uzanmış bir balkona
Suya dokunan ve batmaktan korkmayan
Saçlarını gül bahçesi yapardım
Beline bi kaside
Ağızını bir şarap kadehi
Gece boyunca meşgul olurdum
Gerdanlığının titreyişlerini
Kulak memelerinin musikisini
Tasvir etmekle
Olmasaydın kaderin sayfalarında
Var ederdim ey sevgilim
Şekillerden bir şekilde
Bir parça Ay'dan ödünç alırdım
Bir avuç deniz sedefinden
Günün ilk ışıklarından
Denizi, yolcuları, yolculuğu ödünç alırdım.
Senin gözlerin için
Yağdırırdım yağmuru...
Sen hayatımda olmasaydın
Yeryüzünde hava, su, ağaç olmazdı
Yeyüzünde sen olmazdın...
Sen olmasaydın... sevgilim
Gerçekte...Aylarca uğraşırdım
Bu geniş alın üzerinde
Ve aylarca...ve aylarca
Bu ince ağız ve parmaklar üzerine...
Yine de senin gibi bir kadın düşünürdüm
Elleri şeffaf
Kirpiklerinin üzerine
İki yıldız fırlatırdım
Yatağının üzerinde
İki mum yakardım
Fakat varmı senin bir benzerin sevgilim
Nerede bulunur...?
Nerede...?