WALTER WHİTMAN :(d. 1819 - ö. 1892) ABD'li şair. Daha çok Walt Whitman olarak bilinir. Amerikan edebiyatının gerçek manada uluslararası üne kavuşmuş ilk şairi.eşcinsel
Çimen yaprakları: bin sekiz yüz elli beş yılında yayımlanan çimen yaprakları'ndaki şiirleri,amerikalıları hoşgörülü ve cömert olmaya, özgürlüklerle beslenen yeni bir ulus yaratmaya çağırmasıyla amerikan edebiyatında bir devrim olarak kabul edilmiştir.
-----------
duydum beni sucluyorlarmiş
duydum beni yerleşmiş inançları yıkmaya çalışmakla suçluyorlarmış,
ama gerçekte ben ne yerleşmiş inançlardan yanayım ne de onlara karşı
(onlarla ortak ne’m olabilir? ya da onların yıkılışıyla)
ben, manahattan’da, bu devletler’in bütün kentlerinde, içerlerde, kıylarda
tarlalarda, ormanlarda, suları yarıp ilerleyen bütün teknelerde
sırtımı koca koca yapılara kurallara, güvenilen kişilere dayamadan
arkadaşlığı öveceğim ve bütün yüreklere arkadaş sevgisini sokacağım.
onu yerleşmiş bir inanç haline getireceğim.
---------------------
" şimdi beni avucunun içine aldın ya,kim olursan ol
her şey boşa gidecek bir şey eksik kalırsa
açıkça uyarıyorum seni daha fazla üstüme gelmeden
o sandığın kişi değilim ben,bambaşka biriyim
kim benim yolumdan yürümeye kalkar ki
kim talip olur ki benim dostluk ve sevgime
yol kuşkulu,sonuç belirsiz,yok edici belki de
tek etmen gerecek başka ne varsa,yalnız ben
umacağım senin biricik ölçütün olmayı
çıraklık dönemin bile uzun ve zorlu geçecek o zaman
vazgeçmen gerecek tüm bir yaşam biçiminden
ve çevrendeki yaşamlara uyumundan
o yüzden bırak beni başın daha fazla belaya girmeden
çek elini omuzumdan
beni yere bırak ve kendi yoluna git “
-----------
"ne oldu o genç ve yaşlı erkeklere dersin?
ve o kadınlarla çocuklara ne oldu dersin?
hepsi sağ ve salimen yaşıyor bir yerlerde
minicik filizden bile belli, yok ölüm gerçekte
olsa bile, hayatına devam ediyor
ve onu yakalamak için beklemiyor
ve hayat başladığı anda, sona eriyor
her şey sürüyor, genişliyor,
hiçbir şey yıkılmıyor
ve ölmek, herkesin sandığından daha farklı
ve talihli bir durum"
------
'hayvanlara uzun uzun bakıyorum da, ben de hayvanlaşıp onlar gibi yaşayabilirim diyorum. tanrıya olan borçlarını konuşup midemi bulandırmıyorlar. hiçbiri kendi türünden birinin önünde diz çökmüyor.''
”kendimle çelişiyor muyum? ne güzel, kendimle çelişiyorum. çok genişim demek ki içimde herşeyden var.”
“ah siz yüreğinde karanlık bir noktası olmayan ve kafası hiç karışmayan insanlar, çelişkisiz ve gölgesiz hayatlarınızla ne kadar sıkıcı ve ne kadar "az" sınız.”