Yorgo SEFERİS Şiirleri

Yorgo SEFERİS: (Yunanistan, 1900-1971)Yunanlı şair Yorgo Seferis ( asıl adı, Giorgios Stylianou Seferiades ) 13 Mart 1900'da İzmir'de Urla'da  doğdu, 20 Eylül 1971'de Atina'da öldü.
   


Yaşamının ilk on dört yılı İzmir'de geçti. 1914'te ailesi ile Atina'ya göç etti. Paris'te hukuk okudu. İkinci Dünya Savaşı'na kadar İngiltere'de dış işlerinde çalıştı. Savaş sırasında sürgündeki Yunan hükümetinde yer aldı. Arnavutluk, Güney Afrika, Mısır, Türkiye, Lübnan, Suriye'de elçi müsteşarlığından büyükelçiliğe dek çeşitli kademelerde görev aldı. 1947'de Atina Akademisi Ödülü'nü, 1963'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. Yunan edebiyatından Simgeciliğin öncüsü, 1930 kuşağının önde gelen temsilcisidir.
Şiirlerinde özellikle mitolojik ögeleri kullanan taninmis yunan sair.

------------
gövde ölür
su sulanır
ruh duraksar
yel unutur
hep unutur
ama alev değişmez
------------

üzgün kadın

akşama doğru
oturdun sabır taşına,
acıların konuşurken
gözlerinin karasında

dudağında bir çizgi
çıplak ve titrek
ruhun savrulup
hıçkırığa yalvarırken

aklında gözyaşını başlatan
bir düğüm vardı
ve meyveye duran gövdeydin
işte sonunda

ama duyulmadı yırtınışı
ne yüreğinin ne yıldızlı gecenin
hepsi bir mana oldu
şu dünyaya verdiği
------------
yadsıma
bir güvercin gibi ak,
o gizli kıyıda
susadık öğle üzeri
ama tuzluydu sular
sarı kumların üstüne
adını yazdık onun
ama bir rüzgar esti denizden
ve silindi yazılar
nasıl bir ruh,nasıl bir yürek
nasıl bir istek ve tutkuyla
yaşadık;yanılmışız!
değiştirdik öyle yaşamayı.
--------------