ada sahili
deniz durgun bu gece
sular yükselmiş; mehtap vurmuş
boğazın üzerine. karşı kıyıda bir ışık
parıldıyor ve yitiyor; ülkemin aydınlık yamaçları
dingin körfezin ardında boylu boyunca uzanmakta.
pencereye gel, gece havası çok güzel
dalgaların havaya karıştığı
denizin ay'la aklanan karayla buluştuğu yerde.
dinle! dalgaların önüne katıp getirdiği
çekilirken sürükleyip sahile fırlattığı
çakıltaşlarının kükreyişini duyarsın
başlayan, biten, ve sonra yeniden
ürkek, aheste bir makamda başlayan
bitmeyen hüzünlü bir nağmeden
şair uzun zaman önce
işitmişti bunu ege sahillerinde
ve insan acılarının bulanık gelgitini
anımsatmıştı ona.
bize de bu ırak kuzey denizinde
birşeyler anlatabilir elbette.
inanç denizi de bir zamanlar
böyle kabarmıştı, ve sarmalamıştı
dünyanın tüm kıyılarını
parlak, fırfırlı bir kuşak gibi.
fakat şimdi yalnızca
hüzünlü, ağır ağır çekilen dalgaların
gürültüsü geliyor kulağıma.
gece rüzgarının nefesine katıyorlar
geniş, kasvetli kıyılardan topladıkları çıplak çakıltaşlarını.
sevgilim! dürüst olalım birbirimize karşı
çünkü önümüzde bir düşler diyarı gibi uzanan
bu hengameli, bu güzel, bu yeni dünyada
aslında ne sevinç, ne aşk, ne ışık
ne güven, ne huzur; ne de acının çaresi var
bizler burada karanlığa gömülen bir ovadayız sanki
vurdumduymaz ordular geceleri vuruşurken
aklımızda mücadele ve kaçış fikirleri
(en meşhur şiiridir)
-------------
bende hissetim tasıdıgım yükün ağırlıgıcok güçlü bir duygunun hükmünde
arzu etmedım asla baska bır kadını
şu ürkek ateşli yüregimde
özlemini cektim engellenemez bir gücün
ve çelik gibi ir iradenin
yolunda tereddütsüz, dümdüz yürümeyi övdüm
kuşku duymaksızın, korkuya düşmeksizin
ama öyle birşey öğrendimki bu dünyada
birgün sende öğreneceksin mutlaka
o iradeye, o güce pek az rastlansada
asla, asla boy ölçüşemez aşkla